Το πλατωνι κατοικεί το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης, της περιοχής των βουνών του Καυκάσου, της Μικράς Ασίας, του Ιράν, τμήματα της δυτικής Ασίας και της κεντρικής Ασίας. Κατοικεί επίσης στην περιοχή του όρους Atlas μεταξύ Μαρόκου και Τυνησίας στη βορειοδυτική Αφρική, που είναι το μοναδικό είδος ελάφια που κατοικεί στην Αφρική. Τα πλατωνια έχουν εισαχθεί σε άλλες περιοχές, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, της Βουλγαρίας και της Αυστραλίας, της Νέας Ζηλανδίας, των Ηνωμένων Πολιτειών και της Αργεντινής. Σε πολλά μέρη του κόσμου, το κρέας (μεσω του κυνήγιου) από το πλατωνι χρησιμοποιείται ως πηγή τροφής. Το πλατωνι της Ελλάδας ήταν στη μυθολογία προστατευόμενο από τη θεά του κυνηγιού και της άγριας πανίδας, της Αρτέμιδος. Είναι το μεγαλύτερο φυτοφάγο στην Ελλάδα, και ένα από τα μεγαλύτερα του είδους ελαφιών.
Τα πλατωνια στην Ευρώπη γενικά περνανε τους χειμώνες σε χαμηλότερα υψόμετρα σε πιο δασώδες έδαφος. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, μεταναστεύουν σε υψηλότερα σημεια, όπου προμήθειες τροφίμων είναι μεγαλύτερη και καλύτερη για την εποχή τοκετό.
Τα γενετικά αποδεικτικά στοιχεία δείχνουν ότι το ελάφι, όπως ορίζεται παραδοσιακά, είναι ομάδα ειδών και όχι ένα είδος, αν και παραμένει αμφισβητήσιμο ως προς το πόσα είδη περιλαμβάνει η ομάδα. Οι στενά συνδεδεμένοι και ελαφρώς μεγαλύτερες η Αμερικανικες αλκες ή wapiti, τα ανατολικά τμήματα της Ασίας, είχαν θεωρηθεί ως υποείδη ερυθρού ελάφιου, αλλά πρόσφατα έχει καθιερωθεί ως ξεχωριστό είδος. Είναι πιθανόν ο πρόγονος όλων των ελάφιων, συμπεριλαμβανομένου του αλκη, να προέρχεται από την κεντρική Ασία και να μοιάζει με το ελαφι σικα.
Αν και σε μια εποχή τα πλατωνια ήταν σπάνια σε μέρη της Ευρώπης, δεν ήταν ποτέ κοντά στην εξαφάνιση. Οι προσπάθειες επανεισαγωγής και διατήρησης, όπως στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Πορτογαλία, έχουν οδηγήσει σε αύξηση των πληθυσμών των κοκκινων ελαφιων, ενώ άλλες περιοχές, όπως η Βόρεια Αφρική, εξακολουθούν να παρουσιάζουν μείωση του πληθυσμού.